''In Good Company'' (2004)

Ας είμαστε ρεαλιστές! Όσο σινεφίλ και αν είμαστε, όσο και αν μας αρέσει να περνάμε τον ελεύθερο χρόνο μας βλέποντας ταινίες, δεν γίνεται να μας αρέσουν όλες. Το αντίθετο, μάλιστα. Όσο περισσότερο ''εθιζόμαστε'' σε αυτόν τον τρόπο διασκέδασης, τόσο περισσότερο επιλεκτικοί γινόμαστε. Και πώς γίνεται να συμβεί αλλιώς, αφού αποκτάμε κριτήριο, αίσθηση?

Το In Good Company (Ποιός Είναι το Αφεντικό στην ελληνική έκδοση) είναι μία από αυτές τις φορές που λες ευχάριστη ταινία, αλλά δεν... Κάτι της λείπει. Σε κάτι υστερεί. Θέλετε το σενάριο, θέλετε η απλουστευμένη σκηνοθεσία, θέλετε οι ηθοποιοί που περιορίζονται γενικότερα και δεν μπορούν να δείξουν κάτι παραπάνω? Το αποτέλεσμα είναι φτωχό. Μία χαριτωμένη μεν ταινία που πέρα από ένα ευχάριστο σχεδόν δίωρο δε σου προσφέρει τίποτα άλλο. Ούτε καν την πρόθεση να τη προτείνεις και σε άλλους.

Οι δύο άντρες (Dennis Quaid και Topher Grace) κλέβουν λίγο τη παράσταση, ενώ η Scarlett Johansson στα πρώτα της σχετικά βήματα μάλλον συμπεριφέρεται ως ένα άγουρο πλάσμα που δείχνει όμως πως έχει τα φόντα για κάτι κλάσης ανώτερο.

Εν ολίγοις, το In Good Company το συστήνω μόνο για έναν λόγο: για εκείνη την ανάπτυξη κριτηρίων που λέγαμε!!!