''Scarface'': Μία ταινία που σε ...σημαδεύει!
Τη χρυσή εποχή της δεκαετίας του '80 που το ''american dream'' ήταν καθόλα συνυφασμένο με το τρίπτυχο ''sex, drugs and rock 'n roll'', ένας Κουβανός πρόσφυγας, ο Tony Montana, μεταναστεύει στο Μαιάμι με σκοπό τη καλυτέρευση της ζωής του. Η βαθιά ριζωμένη του πεποίθηση πως είναι γεννημένος για ''μεγάλα'' πράγματα τον βοηθάει να μεσουρανήσει στο εμπόριο ναρκωτικών και στο ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Μαθημένος να παίρνει πάντα αυτό που θέλει δεν ακολουθεί τη νόμιμη οδό αλλά τον ανορθόδοξο τρόπο. Δολοφονίες, προδοσία, έλλειψη αγάπης και εκτίμησης από τη γυναίκα που φαίνεται πως ερωτεύτηκε χαρακτηρίζουν τη πολυτάραχη ζωή του. Άλλωστε, όπως αναφέρει και ο ίδιος ο πρωταγωνιστής στη ταινία: ''Is this all there is?'' Τα πυροτεχνήματα της επιτυχίας, όμως, δε κρατούν για πολύ. Σταδιακά ο κρότος της πτώσης είναι ισχυρότερος.
Ο Montana νόμιζε πως με τα χρήματα μπορεί να επιτύχει την αποδοχή των γύρω του συμπεριλαμβανόμενης της μητέρας του, να αποκτήσει όλα όσα για χρόνια είχε στερηθεί, να κατακτήσει τον κόσμο. ''The world is yours!'', έγραφε το άγαλμα που κοσμούσε την είσοδο της πολυτελούς έπαυλής του και είχε κάνει σήμα κατατεθέν της πορείας του. Μνημειώδης η τελευταία σκηνη: ο άνθρωπος που νόμιζε πως ήταν πλούσιος μόνο και μόνο γιατί είχε λεφτά πέθανε ολομόναχος συναισθηματικά κάτω από το άγαλμα/βραχνά που ο ίδιος είχε επιβάλλει στον εαυτό του, χωρίς όμως να έχει υπολογίσει σωστά τις συνέπεις.
H σκηνοθεσία του Μπράιαν Ντε Πάλμα μπορεί να χαρακτηρισθεί αρμονική χωρίς ιδιαίτερες χασμωδίες με έναν Αλ Πατσίνο πρωταγωνιστή σε έναν από τους καλύτερους ρόλους της καριέρας του. Η δομή της ταινίας είναι πλήρως εναρμονισμένη με την άνοδο και τη μετέπειτα πτώση του μαφίοζου Tony Montana. Η χαρακτηριζόμενη από πολλούς υπερβολική βία που παρουσιάζεται στη ταινία εμένα μου άρεσε. Δε θα μορούσα να διανοηθώ ταινία τέτοιου περιεχομένου δίχως την απαιτούμενη απεικόνιση βίαιων σκηνών. Η μουσική εξαιρετική.
Είναι γεγονός, τέλος, πως οι παλιότερες χρονολογικά ταινίες είναι λίγο παρεξηγημένες από τους σύγχρονους σινεφίλ. Θα ήθελα, λοιπόν, να κλείσω το σημερινό άρθρο καταλήγωντας στο συμπέρασμα πως ταινίες όπως ''Ο Σημαδεμένος'' αποτελούν τον ορισμό του καλού σινεμά.